Stacja I – Pan Jezus na śmierć skazany
Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie». (J 12, 31-32)
Patrz na Tego, który dla ciebie został wzgardzony; stań się dla Niego wzgardzona na tym świecie i idź za Nim. (2LKl 19)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, pozwól mi pójść za Tobą, dokądkolwiek sam pójdziesz i pomóż mi wytrwać na tej drodze do końca.
Stacja II – Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i zasiadł po prawicy tronu Boga. (Hbr 12, 2)
Najdroższa siostro, albo lepiej, pani godna wszelkiego szacunku, jesteście oblubienicą, matką i siostrą Pana mego Jezusa Chrystusa, (…) bądźcie dzielną w świętej służbie rozpoczętej z gorącej tęsknoty za ubogim Ukrzyżowanym; wycierpiał On za nas wszystkich mękę krzyżową i wyrwał nas spod władzy księcia ciemności, który nas trzymał skutych kajdanami z powodu grzechu popełnionego przez Adama. I tak pojednał nas z Bogiem Ojcem. (1LKl 12-14)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, mój Oblubieńcze, nie pozwól, abym kiedykolwiek straciła Cię z oczu, ale daj, bym nieustannie wpatrywała się w Twoje Oblicze.
Stacja III – Pierwszy upadek
On jest obrazem Boga niewidzialnego – Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. (Kol 1, 15.17)
O najdroższa, spoglądaj w niebo, które nas zaprasza, weź krzyż i idź za Chrystusem, który nas poprzedza, albowiem przez Niego wejdziemy do Jego chwały po wielu różnych utrapieniach. (5LKl 9)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, daj mi moc do powstawania z upadków, bym nie ustawała w drodze do Twojej chwały.
Stacja IV – Spotkanie z Matką
Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!». (Rz 8, 15)
Do tej najsłodszej Matki przylgnij; porodziła Ona Syna, którego niebiosa nie mogły ogarnąć, a Ona zamknęła Go i nosiła w swym maleńkim, świętym, dziewiczym łonie (3LKl 18-19)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, wlej w moje serce ufność dziecka Bożego, ufność, która przepełniała serce Twojej Matki.
Stacja V – Spotkanie z Szymonem
I was, którzy byliście niegdyś obcymi dla Boga i Jego wrogami przez sposób myślenia i wasze złe czyny, teraz znów pojednał w doczesnym Jego ciele przez śmierć, by stawić was wobec siebie jako świętych i nieskalanych, i nienagannych(Kol 1, 21-22)
Jeśli będziesz z Nim cierpieć, będziesz z Nim królować; jeśli będziesz dzielić z Nim ból, będziesz dzielić radość; jeśli będziesz umierała z Nim na krzyżu męczeńskim, będziesz mieszkała z Nim w niebie w chwale świętych, a imię twoje zostanie zapisane w księdze życia. (2LKl 21-22)
Panie Jezu, Baranku bez zmazy, oczyszczaj moje serce, bym mogła widzieć Ciebie w potrzebujących mojej pomocy.
Stacja VI – Spotkanie z Weroniką
Wszyscy, co drogą zdążacie, przyjrzyjcie się, patrzcie, czy jest boleść podobna do tej, co mnie przytłacza, którą doświadczył mnie Pan, gdy gniewem wybuchnął. (Lm 1,12)
Kochając Go, jesteście czysta, dotknąwszy, staniecie się jeszcze czystsza, przyjąwszy, jesteście dziewicą. Jego potęga jest większa, szlachetność wyższa, spojrzenie piękniejsze, miłość słodsza i cały wdzięk wytworniejszy. (1LKl 8-9)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, oczyszczaj moje spojrzenie, bym potrafiła dostrzegać Twoją obecność w osobach i wydarzeniach codzienności.
Stacja VII – Drugi upadek
Zastanawiajcie się więc nad Tym, który ze strony grzeszników taką wielką wycierpiał wrogość przeciw sobie, abyście nie ustawali, złamani na duchu. Jeszcze nie opieraliście się aż do przelewu krwi, walcząc przeciw grzechowi (Hbr 12, 3-4)
Jedno jest konieczne i to jedno kładę ci do serca, przez miłość Tego, któremu się oddałaś na świętą i miłą ofiarę; pamiętaj o swym postanowieniu jak druga Rachel i miej zawsze przed oczyma swą zasadę. (2LKl 10-11)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, proszę Cię o siłę ducha i wierność w doświadczeniu przeciwności.
Stacja VIII – Spotkanie z płaczącymi niewiastami
Jeżeliśmy z Nim współumarli, wespół z Nim i żyć będziemy. Jeśli trwamy w cierpliwości, wespół z Nim też królować będziemy. (2Tm 2, 11-12)
Wpatruj się umysłem w zwierciadło wieczności, wznieś duszę do blasku chwały, przyłóż serce do obrazu Boskiej istoty i przez kontemplację cała się przemieniaj w obraz samego Bóstwa (3LKl 12-13)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, pociągnij mnie do siebie, bym stale pozostawał blisko, wsłuchana w Twoje Słowo.
Stacja IX – Trzeci upadek
Wspomnienie udręki i nędzy – to piołun i trucizna; stale je wspomina, rozważa we mnie dusza. Biorę to sobie do serca, dlatego też ufam: Nie wyczerpała się litość Pana, miłość nie zgasła. (Lm 3, 19-22)
Z całego serca kochaj Boga i Jezusa, Jego Syna, za nas grzesznych ukrzyżowanego; niech pamięć o Nim nie opuszcza nigdy twoich myśli. (5LKl 11)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, rozpalaj wciąż na nowo moją miłość ku Tobie.
Stacja X – Pan Jezus z szat obnażony
Tyś najpiękniejszy z synów ludzkich, wdzięk rozlał się na twoich wargach: przeto pobłogosławił tobie Bóg na wieki. Bohaterze, przypasz do biodra swój miecz, swą chlubę i ozdobę! Tron Twój, o Boże, trwa wiecznie, berło Twego królestwa – berło sprawiedliwe. (Ps 45, 3-4.7)
Dostojna królowo, twój Oblubieniec, najpiękniejszy spośród synów ludzkich, stał się dla twego zbawienia najlichszym z ludzi, był wzgardzony, zbity, poraniony przez biczowanie na całym ciele i zmarł wśród męczarni na krzyżu; wpatruj się w Niego, rozmyślaj o Nim, uwielbiaj i staraj się Go naśladować. (2LKl 20)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, pozwól mi wciąż zachwycać się Twoim pięknem.
Stacja XI – Pan Jezus przybity do krzyża
Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto stało się nowe. (2Kor 5, 17)
Samo zwierciadło, zawieszone na drzewie krzyża, zachęcało przechodzących do rozważań, mówiąc: O, wy wszyscy, którzy przechodzicie drogą, przyjrzyjcie się i zobaczcie, czy jest boleść podobna do tej, co Mnie przytłacza (…) Te rozważania niech rozpalają w tobie coraz mocniejszy ogień miłości, o królowo Króla niebieskiego! (4LKl 24-25.27)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, odnawiaj ciągle moje serce, by żyło tylko dla Ciebie.
Stacja XII – Śmierć Pana Jezusa
On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. Zechciał bowiem [Bóg], aby w Nim zamieszkała cała Pełnia, i aby przez Niego znów pojednać wszystko z sobą: przez Niego – i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez krew Jego krzyża. (Kol 1, 18-20)
Rozmyślaj ciągle o tajemnicach krzyża i o boleściach Matki stojącej pod krzyżem. Módl się i czuwaj zawsze. (5LKl 12-13)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, pozwól mi trwać w zażyłości z Tobą każdego dnia.
Stacja XIII – Pan Jezus zdjęty z krzyża
Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. (Rz 5, 10)
Widzę, że pokorą, cnotą wiary i ramionami ubóstwa obejmujesz nieporównany skarb ukryty w roli świata i serc ludzkich, skarb, którym można zdobyć Tego, który z niczego uczynił wszystko. (3LKl 7)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, umacniaj moją wiarę i nadzieję.
Stacja XIV – Pan Jezus złożony do grobu
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. (J 12, 24)
Omiń wszystkie sidła, w które w tym zwodniczym i niespokojnym świecie uwikłani są jego ślepi miłośnicy i całym sercem pokochaj Tego, który się cały oddał dla twej miłości. (3LKl 15)
Panie Jezu, Baranku bez skazy, prowadź mnie do nowego życia w Tobie.
