„Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy” (J 14 16- 17a). Jezus posyła Parakleta, obrońcę, rzecznika, kogoś, kto staje obok, kto staje w obronie wobec oskarżyciela. Przed czym ma mnie bronić Paraklet? Z jaką misją posyła Go Jezus do mnie? Jakie jest Jego zadanie na dziś wobec mnie? Pan daje mi łaskę życia we wspólnocie, w której wartości chrześcijańskie nie budzą zastrzeżeń, sprzeciwu, nie potrzebują wyjaśnień. Ale właśnie z powodu tego „zewnętrznego spokoju” to słowo przebija się przez „wewnętrzne warstwy” mojego serca. Odkrywam, ze Duch Prawdy staje przy mnie, żebym bronić mnie samą przed brakiem prawdy w moim życiu, przed dwuznacznością, brakiem spójności w tym, co robię, myślę, mówię, w tym, kim jestem, w tym, jak wygląda moja codzienność. I widzę z jaką wytrwałością i cierpliwością Duch wprowadza harmonię i jedność.
Duch Prawdy przychodzi do mnie także jako Ten, który broni obecności Jezusa we mnie. W sytuacjach, w których wydaje mi się, że Jezus jest daleko ode mnie, że jestem zdana na własne siły i pomysł na życie, On staje obok mnie. Przekonuje o tym, że Jezus jest przy mnie nieustannie, że nie muszę zapracowywać czy zasługiwać na Jego miłość. On mi ją daje bez warunków, wymagań, załączników do umowy. Za to dołącza wieczną gwarancję, że jest przy mnie i to się nigdy nie zmieni.
s. Małgorzata
Brak komentarzy