Stacja 1. Pan Jezus na śmierć skazany
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią: a on zjadł. A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski. (Rdz 3,6-7)
Ojcze, tylko Twój miłosierny sąd jest nieomylny. My błędnie oceniamy rzeczywistość, same siebie, Ciebie i innych wokół nas. Niech wpatrywanie się w zwierciadło Człowieczeństwa Jezusa obmywa nasze oczy. Niech Jego Droga Krzyżowa, którą rozpoczynamy, rozjaśnia nasze spojrzenie i prowadzi nas do Prawdy.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 2. Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
Rzekł mu jeden z nich: «O tej porze za rok znów wrócę do ciebie, twoja zaś żona Sara będzie miała wtedy syna». Sara przysłuchiwała się u wejścia do namiotu, które było tuż za Abrahamem. Abraham i Sara byli w bardzo podeszłym wieku. Toteż Sara nie miewała przypadłości właściwej kobietom. Uśmiechnęła się więc do siebie i pomyślała: «Teraz, gdy przekwitłam, mam doznawać rozkoszy, i mój mąż starzec?» Pan rzekł do Abrahama: «Dlaczego to Sara śmieje się i myśli: Czy naprawdę będę mogła rodzić, gdy już się zestarzałam? Czy jest coś, co byłoby niemożliwe dla Pana? Za rok o tej porze wrócę do ciebie, i Sara będzie miała syna». (Rdz 18, 10-14)
Ojcze, Ty zawsze dotrzymujesz obietnic, które złożyłeś. Dałeś nam wyczekiwanego Syna, chociaż wiedziałeś, że obarczymy Go krzyżem naszych grzechów. Napełnij nas ufnością, abyśmy stale powierzały się Tobie, jak Jezus. Niech kontemplacja Jego męki pogłębia naszą nadzieję.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 3. Pan Jezus upada pod krzyżem
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
Po około trzech miesiącach doniesiono Judzie: «Twoja synowa Tamar stała się nierządnicą i nawet stała się brzemienną z powodu czynów nierządnych». Juda rzekł: «Wyprowadźcie ją i spalcie!» A gdy ją wyprowadzano, posłała do swego teścia i kazała powiedzieć: «Jestem brzemienną przez tego mężczyznę, do którego te przedmioty należą». I dodała: «Niechaj rozpozna, czyje są: ten sygnet z pieczęcią, sznur i laska!» Kiedy zaś Juda poznał je, rzekł: «Ona jest sprawiedliwsza ode mnie, bo przecież nie chciałem jej dać Szeli, memu synowi!». (Rdz 38,24-26)
Ojcze, Twój Syn upadł pod ciężarem naszych grzechów wobec bliźnich: braku miłości, osądów, odrzucenia, niedotrzymywania zobowiązań, złych słów. Tamar dowiodła swej niewinności ryzykując życie, wielokrotnie ranione przez nas osoby nie mają szansy obronić się czy wytłumaczyć. Prosimy Cię, niech bliskość z Jezusem w Jego upadku, oczyszcza nasze postrzeganie innych, napełniając nas miłosierdziem i wyrozumiałością.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 4. Pan Jezus spotyka swoją Matkę
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
A córka faraona zeszła ku rzece, aby się wykąpać, a jej służące przechadzały się nad brzegiem rzeki. Gdy spostrzegła skrzynkę pośród sitowia, posłała służącą, aby ją przyniosła. A otworzywszy ją, zobaczyła dziecko: był to płaczący chłopczyk. Ulitowała się nad nim mówiąc: «Jest on spośród dzieci Hebrajczyków». (Wj 2,5-6)
Córka Faraona ulitowała się nad małym Mojżeszem i ocaliła mu życie, nie wiedząc, że w ten sposób przyjęła na wychowanie człowieka, który w przyszłości wybawi swój naród. Maryja przyjęła zwiastowanie i poczęła w swym łonie Syna, Zbawiciela świata. Ojcze, prosimy Cię o dar dyspozycyjności wobec Ciebie i otwartości na Twoje prowadzenie, również wtedy, gdy wymaga ono od nas ofiary. Bądź wola Twoja!
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 5. Szymon pomaga nieść krzyż Panu Jezusowi
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
Cicho! Ukochany mój! Oto on! Oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach. Umiłowany mój podobny do gazeli, do młodego jelenia. Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty. Miły mój odzywa się i mówi do mnie: «Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł. (Pnp 2,8-11)
Ojcze, Twój Syn szedł drogą krzyżową gotowy oddać życie do końca, ale przyjął też pomoc Szymona. On pragnie naszej bliskości. Prosimy Cię o dar Ducha Świętego, by On napełniał nas życiem, entuzjazmem, zaangażowaniem, odwagą i wiernością w kroczeniu w bliskości z Jezusem.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 6. Weronika ociera twarz Panu Jezusowi
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
Zanim przestał się modlić, nadeszła Rebeka (…); wyszła z dzbanem na ramieniu. Panna to była bardzo piękna, dziewica, która nie obcowała jeszcze z mężem. Ona to zeszła do źródła i napełniwszy swój dzban, wracała. Wtedy sługa ów szybko zabiegł jej drogę i rzekł: «Daj mi się napić trochę wody z twego dzbana!» A ona powiedziała: «Pij, panie mój» – i szybko pochyliła swój dzban, i dała mu pić. (Rdz 24, 15-18)
Ojcze, Ty stworzyłeś dla nas wszechświat, niezbadany i zachwycający. Dałeś nam Twojego Jedynego Syna, który oddał się w ręce ludzi. Prosimy Cię o dar gotowości do służby, wrażliwości i odwagi Weroniki i Rebeki. Abyśmy wspaniałomyślnie odpowiadały na Twoją hojność i miłość.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 7. Pan Jezus upada pod krzyżem po raz drugi
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
Miriam i Aaron mówili źle przeciw Mojżeszowi z powodu Kuszytki, którą wziął za żonę. Rzeczywiście bowiem wziął za żonę Kuszytkę. Mówili: «Czyż Pan mówił z samym tylko Mojżeszem? Czy nie mówił również z nami?» A Pan to usłyszał. I zapalił się gniew Pana przeciw nim. Odszedł Pan, a obłok oddalił się od namiotu, lecz oto Miriam stała się nagle biała jak śnieg od trądu. Gdy Aaron do niej się zwrócił, spostrzegł, że była trędowata. (Lb 12,1-2.9-10)
Ojcze, Ty wiesz wszystko, Ty znasz naszą słabość i każdy nasz upadek. Ty posłałeś Twojego Jedynego Syna, aby zbawić nas od konsekwencji każdego naszego grzechu.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 8. Pan Jezus spotyka płaczące niewiasty
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
I zapłonęła wdziękiem swej piękności, a oblicze jej rozweseliło się niby upojonej miłością, lecz serce miała ściśnięte strachem i lękiem. I przeszedłszy przez wszystkie bramy stanęła przed królem. A on siedział na tronie swego królestwa, strojny we wszystkie swoje wspaniałe szaty, cały w złocie i drogich kamieniach, i był bardzo surowy. I podniósł majestatyczne swe oblicze, i spojrzał w największym gniewie. A królowa zachwiała się, zmieniła swój wygląd, zbladła i pochyliła się na głowę służącej, która ją wyprzedzała. I przemienił Bóg usposobienie króla na łaskawe, tak że zaniepokojony zeskoczył ze swego tronu i wziął ją w ramiona, aż przyszła do przytomności. I odezwał się do niej bardzo łagodnie, i rzekł jej: «Cóż ci to, Estero? Jam brat twój, bądź dobrej myśli! (Est 5,1b)
Ojcze, Ciebie wzrusza nasza skrucha i pokora. Prosimy Cię o dar Ducha Świętego, by On wykorzeniał z nas pychę, wyniosłość, perfekcjonizm i samowystarczalność.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 9. Pan Jezus upada pod krzyżem po raz trzeci
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
Judyta rzekła: „Nie zbadacie głębokości serca ludzkiego ani nie przenikniecie myśli jego rozumu; jak więc wybadacie Boga, który wszystko to stworzył, jak poznacie Jego myśli i pojmiecie Jego zamiary? Przenigdy, bracia, nie drażnijcie Pana Boga naszego! Gdyby nawet nie zechciał nam pomóc w tych pięciu dniach, to ma On moc obronić nas w tych dniach, w których zechce, albo zgubić nas na oczach naszych wrogów. Wy zaś nie wymuszajcie zarządzeń od Pana Boga naszego, ponieważ nie można uzyskać nic od Boga pogróżkami jak od człowieka ani Nim rozporządzić jak synem ludzkim. Oczekując od Niego wybawienia, wzywajmy pomocy dla nas od Niego, a On wysłucha naszego głosu, jeżeli Mu się spodoba”. (Jdt 8,14-17)
Ojcze, tak często upadamy z powodu naszej nieufności i lęku. Dodawaj nam sił i podnoś wciąż na nowo, jak podnosiłeś Twojego Syna, aby ukończył Twoje dzieło zbawienia.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 10. Pan Jezus z szat obnażony
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień». I powtórnie nachyliwszy się pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, wszyscy jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta, stojąca na środku. Wówczas Jezus podniósłszy się rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. – Idź, a od tej chwili już nie grzesz!». (J 8,7-11)
Grzech nas obnaża, odziera z godności. Ojcze, otul nas Twoim miłosierdziem, jak otuliłeś kobietę oskarżoną u cudzołóstwo, jak chcesz otulać każdego grzesznika.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 11. Pan Jezus przybity do krzyża
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. (J 19, 25-27)
Tak niewiele osób zostało w najczarniejszej godzinie. Jan i kilka kobiet. Jezus również ich oddał, aby siebie, zupełnie ogołoconego oddać Ojcu. Ojcze, przyjmij życie każdej z nas.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 12. Pan Jezus umiera na krzyżu
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
Nadeszła kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do niej: «Daj Mi pić!» Jego uczniowie bowiem udali się przedtem do miasta dla zakupienia żywności. Na to rzekła do Niego Samarytanka: «Jakżeż Ty będąc Żydem, prosisz mnie, Samarytankę, bym Ci dała się napić?» (…). Jezus odpowiedział jej na to: «O, gdybyś znała dar Boży i wiedziała, kim jest Ten, kto ci mówi: „Daj Mi się napić” – prosiłabyś Go wówczas, a dałby ci wody żywej». (J 4,7-10)
Panie, prosimy Cię o dar wody żywej, abyśmy już nie pragnęły, abyśmy nie chodziły czerpać do zatrutych wód naszych ludzkich przywiązań, namiastek miłości.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 13. Pan Jezus zdjęty z krzyża i złożony w rękach Maryi
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
«Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym (…) Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» (Łk 1,30-35.38)
Ojcze, prosimy Cię o wiarę i ufność Maryi, która nigdy nie zwątpiła w Twoje zapowiedzi i obietnice. Ufała również w chwili tulenia w ramionach martwego ciała swojego Syna.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja 14. Pan Jezus złożony do grobu
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i Mękę Swoją świat odkupić raczył.
A gdy Maria przyszła do miejsca, gdzie był Jezus, ujrzawszy Go upadła Mu do nóg i rzekła do Niego: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł». Gdy więc Jezus ujrzał jak płakała ona i Żydzi, którzy razem z nią przyszli, wzruszył się w duchu, rozrzewnił i zapytał: «Gdzieście go położyli?» Odpowiedzieli Mu: «Panie, chodź i zobacz!». Jezus zapłakał. (J 11,32-35)
Ojcze, dla Ciebie żaden grób nie jest miejscem beznadziei, porażki i ostatecznego końca. Dzięki zmartwychwstaniu Twojego Syna, każda śmierć może być nowym początkiem, jak ziarno zasiane w glebie.
Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Oprac. Judyta Katarzyna Woźniak OSCCap
