Nowenna do Ducha Świętego

31 maja 2019

Dzień I – piątek, 31 maja – Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. (Łk 1, 40-45)

O Boże! O Boże! Nie mogę opisać tego, czego doświadczyłam w tym momencie. Wydawało mi się, że Pan pociągał mnie ku sobie, do ścisłej jedności z sobą i niemal przekształcił mnie w siebie. Czułam się cała ogniem i cała we wszystkim oddana i stała w Jego świętej woli. Tu zrozumiałam i doświadczyłam szczęścia duszy, która jest na stałe poddana Jego świętej woli. (Dz 2, 288)

Módlmy się. Boże, Ty uświęcasz swój Kościół ogarniający wszystkie ludy i narody, ześlij dary Ducha Świętego na całą ziemię i dokonaj w sercach wiernych tych cudów, które zdziałałeś w początkach głoszenia Ewangelii. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Dzień II – sobota, 1 czerwca

W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna. (J 16,23-24)

Oblubienico Moja, miłe mi są Twoje uczynki miłosierdzia wobec tych, którzy są w mojej niełasce, dlatego potwierdzam cię jako pośredniczkę, jak tego pragniesz. (…) Mój Panie, masz mi do wyświadczenia łaski; szczególnie proszę Cię o nawrócenie grzeszników. (Dz 1, 37)

Dzień III – Niedziela, 2 czerwca, Wniebowstąpienie Pańskie

Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, błogosławiąc Boga. (Łk 24, 50-53)

Tego dnia w uroczystość chwalebnego Wniebowstąpienia, wydawało mi się, że Pan ukazał mi się w wewnętrznej wizji. (…) Wydawało mi się, że widziałam Pana w chwale, trzymającego w ręce swój najświętszy Krzyż. Wskazywał mi jako Wódz, że prawdziwą drogą, aby iść ku Niemu, jest Krzyż. (Dz 1, 332-333)

Dzień IV – Poniedziałek, 3 czerwca

Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie – każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną. To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat. (J 16, 32-33)

Przyszedłem, aby ci ukazać, że wszelkie dobro, które mógłbym kiedykolwiek dać duszy, wszystko zależy ode Mnie, Najwyższego Dobra. (Dz 1, 922)

Dzień V – wtorek, 4 czerwca

Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. (J 17, 9-11)

Och! Moje Najwyższe Dobro, przyjdź i nie opóźniaj się więcej, aby wypełnić moją duszę Twoją świętą miłością. Moja dusza jest Twoją oblubienicą i nie pragnie niczego innego jak tylko Ciebie. Ty sam dzierżysz absolutną władzę we mnie całej, a ja nie pragnę niczego innego jak tylko Ciebie, mój Panie, mój Boże i mój Oblubieńcze. (Dz 1, 601)

Dzień VI – środa, 5 czerwca

Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. (J 17,13)

Wydawało mi się, że słyszę jakby pukanie do mojego serca, słysząc jednocześnie słowa: Otwórz Mi, siostro Ma, oblubienico. (…) I wydawało mi się, że Pan wszedł do mojego serca z wielką radością i weselem. (Dz 1, 179)

Dzień VII – czwartek, 6 czerwca

Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich». (J 17, 25-26)

Mój Panie, Ty jesteś całą moją nadzieją, moją pomocą. Boże, nasz Pomocniku, nasz Obrońco, Boże sprawiedliwy, Boże prawdziwy, Boże wierny; Światło nasze, Pokoju nasz, Życie nasze, Szczęście nasze. O Boże, chciałabym Cię przyzwać wszystkimi, najbardziej skutecznymi imionami; ale nie jestem w stanie ich wiele odnaleźć. Jesteś moim Ojcem, moim Władcą, moim Odkupicielem, moim Królem, moim Oblubieńcem.(Dz 1, 641)

Dzień VIII – piątek, 7 czerwca

A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? Odpowiedział Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś baranki moje! I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? Odparł Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś owce moje!. Powiedział mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: Czy kochasz Mnie? I rzekł do Niego: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego Jezus: Paś owce moje! (J 21, 15-17)

Powiedz Mi, kochasz Mnie? Odpowiedziałam: Tak, kocham Cię, ale nie ja. Twoja miłość czyni wszystko dla mnie, we mnie i poza mną. Pociągnij mnie poza mnie, aby przyciągnąć mnie i umieścić całą w Tobie. (Dz 2,108)

Dzień IX – sobota, 8 czerwca

Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który to w czasie uczty spoczywał na Jego piersi (J 21, 20)

W święto świętego Jana z wielką wiarą modliłam się do niego (…) i prosiłam go o tę łaskę, aby pozwolił mi odpocząć na Sercu Jezusa. Tak mówiąc, poczułam w jednej chwili, że moja dusza jest cała uniesiona do Boga (…) wspomniany Święty ukazał mi się lśniący i ubrany w białą szatę, całą pokrytą perłami i cennymi klejnotami. (…) Pociągnął duszę moją do bardziej intymnego zjednoczenia. To zjednoczenie trwało bardzo krótko, ale wiem, że przyniosło wielką korzyść mojej duszy. (Dz 1, 189)