Śmierć św. Franciszka z Asyżu 3 października 1226 roku wywołała wśród braci nie tylko głęboki smutek i tęsknotę, ale też poczucie pustki i zagubienia. Wraz z odejściem założyciela bracia mniejsi utracili dotychczasowy punkt odniesienia, wzór postępowania, a nade wszystko ojca, który z miłością i odpowiedzialnością wspierał ich i w sposób zdecydowany prowadził ewangeliczną drogą.…
Kryzys Zakonu Braci Mniejszych w XIV wieku sprawił, że coraz więcej minorytów dostrzegało konieczność odrodzenia się przez powrót do pierwotnego ubóstwa, wędrownego kaznodziejstwa oraz Konstytucji Narbońskich, a także dobrowolną rezygnację z dyspens papieża Jana XXII, zawartych w bulli Ad conditorem. Wielu braci celem pogłębienia życia duchowego praktykowało życie pustelnicze, stąd w każdej prowincji istniały pustelnie, tzw. domy rekolekcyjne, w których można było spędzić jakiś czas oddając się kontemplacji, by następnie powrócić z odnowionymi siłami do pracy duszpasterskiej.…
Prócz tych kobiet, które znajdowały się pod krzyżem Pana Jezusa podczas Jego męki i śmierci, a o których możemy przeczytać w Ewangelii, przez wieki wiele kobiet trwało pod krzyżem Pana Jezusa duchowo. Kontemplowały Pasję Chrystusa, często przeżywały ją w swoich własnych cierpieniach, nieraz nawet na ciele nosiły jej stygmaty.…
Świadectwo życia i świętości wiodącej życie ukryte siostry Florydy nie pozostało bez echa daleko poza murami klasztoru w Città di Castello. Rozeszło się po całej Europie, podobnie jak wieść o jej mistrzyni, Weronice Giuliani, która nie mogła z powodu zakazów Świętego Oficjum schodzić do rozmównicy ani pisać listów, a jeszcze wcześniej o Klarze z Asyżu, która przez ponad czterdzieści lat nigdy nie opuściła San Damiano. …
